Ontstoffing

Ditmaal cirkelden er een twintigtal gieren om een dood paard heen. Er zaten er ook een paar naast de weg, vandaar de foto.

Een gemiddelde slaapplek. Hier kregen we bezoek van een taxi met twee mannen daarin die zin hadden in water (het was warm). Wij gaven hun een fles, zij deelden met ons een halve fles vodka, waarna ze, heel wat vrolijker, weer verder reden.

Rivier met ergens daar de oversteekplaats.

Warmte!

Kamelen op de weg.

Dit zijn twee Noorse zussen die onze Mongolië route in omgekeerde richting deden. Maar dan op de fiets. Zoals je ziet, was het toen weer koud. Raar land, Mongolië, qua weer. De ene dag kan het op 2000 meter erg warm zijn, de volgende dag op 1200 meter kan het sneeuwen.

Vieze schapenkoekjes offeren op een ovoo.

Bezoek van vier herders, het ene duo dreef paarden, het andere kamelen.

Bezoek van twee Duitsers, het duo dreef een Mercedes 310D met vierwielaandrijving. Hun auto was een stuk nieuwer, maar had veel problemen gehad. Wij hebben eigenlijk alleen maar een paar lekke banden gehad.

Elke ochtend legden we de tarp over het bed, zodat die de meeste stof opving. Op plekken waar we in Mongolië niet hadden geveegd, lag het stof een vinger dik.

Bij dit mooie meer verbleven we een dagje.

We maakten er een wandelingetje...

...en een vriendelijke herder die in de ger tien kilometer verderop woonde ("Daar woon ik, ik heb kamelen, paarden, koeien, schapen en geiten"), hielp ons met het tillen van het water.

En we aten er pannekoeken!

Dit is nadat we ons net (voor de vierde en laatste keer) uit een zandbak hadden gegraven. 25 minuten, zonder hulp, een nieuw persoonlijk record!

Er was geen diesel meer in Tsagaannuur, dus Kuka bood ons aan om dat voor ons te gaan halen. Alleen als we eerst (kamelen-/schapen-/koeien-/geiten-/yakboter)thee kwamen drinken, natuurlijk.

Oma showde haar mooie benen haaknaald.

En Kuka en zijn vrouw Baga lieten ons de zwanen in het meer zien.

Abdullah en Kuka hielpen ons met een lekke band.

En we reden Rusland weer in! Asfalt! Slapen tijdens het rijden!

En weer een lekke band natuurlijk. De auto staat nu in Barnaul bij de garage om de post-Mongoolse gebreken te laten repareren (alle banden, losgetrilde onderdelen, filters, enz.).

Op deze fijne relaxede camping klopten we de bus weer uit.

En wasten we ons in de rivier. Koud, maar wel goed tegen het stof!

Mooi plekje dus.

In de Altai vind je nog allemaal Stalinistische gedenktekens voor slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog.

Dit is de prachtige Altai, een soort Alpenlandschap met een Mongools/Russisch thema.

Deze vriendelijk oude Altai liet ons de petroglieven zien die oude Turkse stammen hier hebben achtergelaten.

Vriendelijke koe die we stukjes wortel voerden. Vond ze erg lekker en als dank liet ze wat snot op onze tafel achter.

Lente in de Altai!

Ja, je ziet het goed! Een Nederlands kenteken! Dit zijn Thijs en Rogier uit Amsterdam, die in hun oude roestige Landcruiser, via Mongolië naar Vladivostok rijden. We zetten een kop koffie voor ze (weer te krijgen in Rusland) en we wisselden wat tips uit  over (het gebrek aan) wegen in Mongolië. Lachen!