51895

is het totale aantal kilometers dat we hebben gereden. Vijfentwintig landen (vooral in de Balkan liep dat erg op, in Azië gaat dat wat langzamer), duizenden liters diesel, één ongeluk, vijf keer vast gezeten (één keer in Turkije, de rest in Mongolië), honderden kopjes chai, een aantal nieuwe vrienden en vooral een onvergetelijke tijd. Veel mede-reizigers vroegen aan ons: "Is dit jullie eerste reis?". Nu weten we waarom. Het virus is niet meer uit je te krijgen.

Dit is het genot van de eerste fles whisky die we tegenkwamen. Een heerlijke Bruichladdich Peat die we in een klein dorpje in Zuid-Duitsland vonden. Dat had Joris gemist.

Via Frankrijk, Luxemburg (om de landenteller zo hoog mogelijk te krijgen) en België reden we het land met de vele regels weer binnen. Na een avontuur met een zak hooi bij de douane was het eerste dat we kochten....

Een (niet zo verschrikkelijk) lekkere pot drop! Ook dat hadden we erg gemist

Voordat we naar huis reden, parkeerden we eerst de bus bij Sam! Ons nieuwe neefje! Het is een erg leuk jochie. Ook weer erg raar om de bus bij Sloterdijk te parkeren, te dealen met onaardige parkeerbedienden, enz. Maar wel heel erg fijn om Sam voor het eerst te zien.

En toen moesten we toch echt naar huis. Een beetje met lood in onze schoenen, maar ook wel fijn, reden we de Van Humboldtstraat weer in.We kregen een warm ontvangst.

 Groentekroket!

Turkse thee!

Het is fijn om iedereen weer te zien, maar ook erg raar om niet meer in ons tweede huis te wonen. Gelukkig rijdt 'ie nog goed en zullen we hem over een paar jaar weer nodig hebben. En deze blog dan ook!