Speelgoed!

Ergens tussen Denemarken en Zweden...

Enge tunnel (nee, romantisk!) in Noorwegen

Plotseling opkomende mist in Italië

Mysterieuze Belgen...

Wilde afwas in Griekenland...

En echo bij Meteora!

Oud Griekse Priesters en Orthodoxe Monniken

Net als in Olympos werd hier in Epidavros ook een één of andere Griekse god geëerd. Daar moest natuurlijk een theater bij! En die is goed bewaard gebleven. Als je een muntje laat vallen in de piste in het midden, kan je dat op de bovenste zitplaatsen horen, zo goed is de akoestiek. Dat deden de Japanners die er waren dus ook, een muntje laten vallen op de steen in het midden van de piste. Om het extra goed te horen, stonden ze er met z'n allen in een kluitje omheen... Zucht...

De buit van een dagje shoppen aan de Griekse weg. Vijf kilo van de lekkerste manderijnen ooit, honing uit Epidavros, een granaatappel (lekker toetje), Griekse witte wijn en hele lekkere fruitige olijfolie in een waterfles.

En dit is Delphi, de navel van de wereld, alwaar een jong meisje uit de oudheid, knetterstoned (door gassen uit de heilige scheur-in-de-aarde) orakelde (of eigenlijk brabbelde, dat geïnterpreteerd en uitgelegd werd door de plaatselijke priesters).

Meteora, een voormalige zeebodem met vreemde rotsen, waar kloosters op zijn gefabriceerd. Vroeger kon je er alleen met takel of ladder komen, nu met de trap vanaf de parkeerplaats, maar het blijft een prachtig en sprookjesachtig gezicht. For your eyes only (hint, hint).

Eenmaal de trap beklommen, moet een vrouwspersoon als Sinsia natuurlijk wel een rok aan. Anders is het onkuis, ofzo.

En we kamperen nog steeds wild, want alle campings zijn dicht, behalve bij extreem toeristische dingen als Delphi en Meteora. En daar kampeerden we ook wild. Want ja, zo'n grote oranje bus op het strand valt toch niet op (lees: niemand in Griekenland maakt het een bal uit waar wij uithangen). En je staat zo op veel mooiere plekjes!

 

Sinsia in de Middellandse zee. Ja, ze leeft nog! Nee, ze was niet onderkoeld! Ja, we weten dat het eind november is! Maar kijk nou...

Zon!

Natuur! Daar hadden we zin in, in Griekenland. Dus verlieten we de weg door de Peloponnesos en kwamen we terecht in een vogelgebiedje, waar we naast het bordje "No Camping" onze bus parkeerden om de nacht door te brengen. Heel erg lekker rustig plekje en warm! Zo warm dat we 's avonds geen lieve Belgen meer nodig hadden om onze bus met plezier, wijn en bier te komen verwarmen

Want hier had ik mijn trui nog aan, tijdens de ochtendafwas in de lagune.

Maar hier sta ik Sinsia te fotograferen in mijn T-shirtje! Zo warm was het dat ik kon fotograferen in mijn T-shirtje. Verdomme!

En we deden er een Nature Trail die 'goed' aangegeven stond.

Alwaar we dit vogeltje zagen.

Zon, lunch, Sinsia en ornithologisch instituut met een Grieks thema.

Een heel eind verder naar het zuiden (op één van de zuidelijkste punten van Europa). De archeologische schatten liggen hier voor het oprapen. Dit was een mozaïek in de overblijfselen van een tempel bij een orakel.

Het zuidelijkste puntje van de Peloponnesos! Nu hebben we heel  Europa gezien en kunnen we met een gerust hart richting Turkije rijden.

Verdomme!

We kamperen alleen nog maar wild, behalve als we wifi en een douche willen.

Baard kort in zon.

Het is daar donker en dan zijn de sterren mooi...

Dit schip (de Dimitrios) ligt op een strand vlakbij Githio. Een plekje waar Joris al eerder geweest was met ouders en broertje.

Wij rijden, rijden, rijden. Rijdt er ineens een politieauto heel langzaam voor ons met een lange slinger achter zich aan. Komen we bij een dorpje, belanden we ineens in een Grieks-Orthodoxe processie! Er moest een icoon van het klooster naar de kerk gebracht worden, dus ja.... Een processie!

En ongeveer het hele dorp was aanwezig met nette kleertjes en de haartjes goed gekamd.

Nu zijn we hier: in Nafplio. Hotel, zon, taverna, douche (noem ik vaak het woord douche?). Relaxerend.

Dit is de oranje mercedes-brigade. Staat best mooi, toch?

Laagseizoen!

Het Seizoen wordt lager en lager en de campings die open zijn worden spaarzamer. Dat is goedkoop! Want we moeten wel ergens slapen, dus zetten we de auto in een rustig dorpje neer en brengen we daar de nacht door. Als je dan ook nog een bootticket naar Griekenland kan kopen in het plaatselijke reisbureau, is het helemaal handig. En pissen in een pannetje en dat in zee gooien, gaat ook prima.

Olijfboomgaaard onderweg. Niet alleen is het laagseizoen, het is ook oogstseizoen. Jammie!

We waren in Buffelmozzarellalandgebied (smak, smak, jam, jam). Zo hoort echte mozzarella te smaken.

En dit was ons tweede wildkampeerplekje. Bij Refugio de Gasperi, vlakbij Rotonda in Nationaal Park Pollino, lekker verlaten en helaas ook een beete regenachtig, dus we hebben de tweede nacht de auto op een andere plek gezet. Dit veldje was een beetje te modderig. En lekkere schapenkaas kon je er kopen bij een mevrouw. En: binnenkort op google streetview, onze bus en wij op deze plek! (nu nog met een plaatje van de winter)

Wandeling bij de Rifugio.

Lens laten vallen.... Misschien nog even proberen of hij het nog doet. Shit, we krijgen het ding niet meer van de camera af. En we kunnen geen foto's maken! Wat nu, wat nu?!

In het Unesco-dorpje Alberobello (in de oranje-bus-volksmond Albuquerque) werden we verwezen naar meneer Fanzini, in zijn electro-hospitaal. En ja, daar vonden we een vriendelijke meneer in een witte doktersjas, met allemaal oude electrische apparaten om zich heen, die ons fototoestel weer aan de praat kreeg. Zie je de opluchting op het gezicht van mevrouw van Kalkeren (één van de inwoners van de Oranje Bus)?

En hierom staat Albuquerque dus op de UNESCO-lijst: de Trulli (enkelvoud: Trullo). Een soort witgepleisterde kabouterhuisjes, waarvan niemand weet waarom ze zo gebouwd werden. Erg pittoresk.

Is dit een krokus? In november?

En toen namen we de boot naar Griekenland, waar ook veel campings al dicht waren. Gelukkig mochten we van een naar knoflook riekende heel erg oude mevrouw wel op haar camping gratis overnachten. Daar werden we meteen besprongen door een stuk of tien zwerfkatten, waarvan deze (we noemen hem Tjipke) de meest volhardende was. Hij kreeg van ons dan ook een beetje yoghurt, 's ochtends.

Camping bij zee + Griekenland = Sinsia in zee.

Het Olympisch zwembad bij camping Diana ("Hij is open, we kunnen douchen!") in Olympia. Morgen de plek bekijken waar de allereerste Olympische Spelen werden gehouden...

Pompeï!

Pompeï is gaaf! Vooral 's ochtends als er verder nog niemand is. Je mag overal in en alles aanraken enzo. Het is echt heel spectaculair.

Koud en Warm

Het Oetztal. In Tirol. Een wintersportdal, maar je kan er natuurlijk ook mooi wandelen als er geen sneeuw ligt. We hadden hier een appartement gehuurd, want het zou koud worden en dat was het ook al geweest dus we hadden zin in luxe en warmte.

Wandelen hebben we dus gedaan. Gezicht verkoelen in een bergbeekje,

of van het uitzicht genieten op het 2000-meter-bankje.

Zei ik geen sneeuw? Er is daar aan het einde van het dal wel een gletsjer, waar in oktober al genoeg sneeuw ligt om te skieen. Het was mistig, koud en het sneeuwde, maar het was wel heel spectaculair om in deze tijd te skieen.

Zei ik geen sneeuw? In dit maakten we een wandeling door een vers laagje sneeuw, gevallen tijdens de dag dat we aan het skieen waren.

Sinsia 's avonds in de woonkamer aan de huisvlijt. Het boek dat iedereen op ons "afscheidsfeest" heeft volgeschreven, hebben we voorzien van foto's.

En we hadden het maar koud en koud, dus we dachten: "In het zuiden is het vast warmer!". Dus gingen we naar het zuiden. En al snel werd het warmer. In dit nationale parkje, op de grens tussen Toscane en Emilia Romagni (?), waar we de camping voor onszelf hadden, konden we alweer in ons T-shirtje wandelen. 's Avonds was het nog wel koud, maar verder naar het zuiden (jaja, we gingen verder), werd ook dat beter.

Het stuwmeer vlak bij de camping.

Witte wieven (Groningse legende, wiki dat maar op) in het beschermdste stukje park.

Na al die natuur, werd het natuurlijk weer tijd voor cultuur en dus togen wij naar het schilderachtige Firenze, alwaar wij de kunstschatten dezer stad mochten aanschouwen. Dit is de Dom. Die hebben we ook in Utrecht.

Dit is modern, maar wel een film van Straatsburg, de demonstratie waar ook wij waren bekogeld met traangas.

Broodje in Firenze.

Dit is een geheime (zo geheim dat de foto het niet doet) gang in het Pallazzo Vecchio, alwaar wij rondgeleid werden door (volgens Sinsia extreem) lekker ding Pietro. Of hoe die ook mocht heten. Ook de rondleiding was leuk.

The Mall. Een uitwas van het vergeverdorderde kapitalisme. Gadver, wat een nare plek. Dit is een outlet voor desgner-kleding, dus opgetogen reden wij onze oude bus hier naartoe om onze garderobe met wat afgeprijsde creaties van Gucci en Prada te verrijken. En ja, afgeprijsd waren ze! Een eenvoudig truitje kostte nu nog maar 1250 euro, ipv 2250 euro! Bah! De decadentie spatte er van af. We hadden bijna de neiging om onze hoodies over onze hoofden te trekken en te gaan looten. Of eigenlijk dure auto's te slopen. Niks gekocht, dus.

Onderweg naar Assisi.

We hebben een paar dagen in Assisi doorgebracht, om een beetje uit te rusten (bijna twee maanden non-stop vakantie gaat je niet in de koude kleren zitten), om dit UNESCO-stadje te bekijken en we wilden ook wel weten waar Maarten de dichter zoveel inspiratie vandaan haalde.

Maar naast culturele hoogtepunten ook: snoep!

En rust. En warmte. Op weg naar San Damiano, waar Sint Franciscus zijn eerste visioen kreeg, lekker geniksd in een olijfboomgaard.

En bij de burcht van het stadje, op de hoogste heuvel, ontmoetten we de reincarnatie van Pietje, één van de liefste katten van de wereld. Helaas wilde Pietje II liever bij het kasteel blijven....

Broeder James leidde ons rond in de Basiliek van Sint Franciscus, een hele indrukwekkende kerk. Daar hebben we geen foto's van, wel van mij die het apparaatje demonstreerd waardoor broeder James tegen ons praatte.

Toen we de basiliek weer uitkwamen, lag er een tapijt van mist over het (nogal lelijke) dal waar je op uitkijkt. Echt heel mooi.

Nu zijn we in Pompeï, waar we morgen de ruïnes gaan bekijken, als het kan want er schijnen overstromingen enzo te zijn (het regent nu best hard....). Dan nog een paar dagen in Italië en dan naar Griekenland!