Oud Griekse Priesters en Orthodoxe Monniken

Net als in Olympos werd hier in Epidavros ook een één of andere Griekse god geëerd. Daar moest natuurlijk een theater bij! En die is goed bewaard gebleven. Als je een muntje laat vallen in de piste in het midden, kan je dat op de bovenste zitplaatsen horen, zo goed is de akoestiek. Dat deden de Japanners die er waren dus ook, een muntje laten vallen op de steen in het midden van de piste. Om het extra goed te horen, stonden ze er met z'n allen in een kluitje omheen... Zucht...

De buit van een dagje shoppen aan de Griekse weg. Vijf kilo van de lekkerste manderijnen ooit, honing uit Epidavros, een granaatappel (lekker toetje), Griekse witte wijn en hele lekkere fruitige olijfolie in een waterfles.

En dit is Delphi, de navel van de wereld, alwaar een jong meisje uit de oudheid, knetterstoned (door gassen uit de heilige scheur-in-de-aarde) orakelde (of eigenlijk brabbelde, dat geïnterpreteerd en uitgelegd werd door de plaatselijke priesters).

Meteora, een voormalige zeebodem met vreemde rotsen, waar kloosters op zijn gefabriceerd. Vroeger kon je er alleen met takel of ladder komen, nu met de trap vanaf de parkeerplaats, maar het blijft een prachtig en sprookjesachtig gezicht. For your eyes only (hint, hint).

Eenmaal de trap beklommen, moet een vrouwspersoon als Sinsia natuurlijk wel een rok aan. Anders is het onkuis, ofzo.

En we kamperen nog steeds wild, want alle campings zijn dicht, behalve bij extreem toeristische dingen als Delphi en Meteora. En daar kampeerden we ook wild. Want ja, zo'n grote oranje bus op het strand valt toch niet op (lees: niemand in Griekenland maakt het een bal uit waar wij uithangen). En je staat zo op veel mooiere plekjes!

 

Sinsia in de Middellandse zee. Ja, ze leeft nog! Nee, ze was niet onderkoeld! Ja, we weten dat het eind november is! Maar kijk nou...