Afscheid

In de warmte van de riviera bezochten we Anemurium, dit keer een Byzantijnse ruine. Weer is wat anders dan al die Romeinse dingen, en dit heeft ook langer bestaan, dus er staat ook meer van overeind. En ow ja, die prijsvraag die we hadden uitgeschreven hebben we zelf opgelost: er stonden hier in de necropolis dezelfde soort gebouwen als die van de prijsvraag. Dus.

Moet hier nog iets bij vermeld worden? Dit is gewoon handig!

In Gaziantep, stad van pistachenoten en baklava (jam), bezochten we het Zeugma (oude Romeinse stad aan de Tigris) museum, alwaar het summum van de mozaïekkunst ligt opgebaard. Echt hele spectaculaire en gedetailleerde plaatjes.

Sneeuw en koude in Gaziantep zorgen ook voor pret. Trouwens, die eerste sneeuw die net in Nederland gevallen is, is echt toy.

Wie in Gaziantep is, zal baklava, baklava en ook baklava eten.

Dit is een heiligdom in Sanliurfa, alwaar Abraham de plaatselijke goden diste. Koning Nimrod trok dat niet en gooide hem op de brandstapel, die door God in water veranderd werd. De houtblokken werden deze vissen, die sindsdien veel te veel verwend worden.

Dit is Ali, één van de vele kindarbeidertjes die we hier in Kurdistan tegen zijn gekomen. Hij verkocht ons twee tinnen theebordjes vanuit zijn werkplaats/winkeltje in de bazaar.

We worden nog echt Turks! In de fles: ayran, een soort mengsel van yoghurt en melk. En in de hand: brood met kaas en gedroogde abrikozen. Wederom: jam!

We maakten een klein omweggetje richting Iran, om bij deze prachtige plek aan te komen. Hasankeyf ligt aan de Tigris (wow!) en er zijn prachtige ruïnes van grotwoningen en een kasteel. Nu zijn we ver van huis, de Tigris!

Ooievaar op minaret van Hasankeyf.

Sinsia vist water op uit de Tigris! Zeg nou zelf...

En we komen dichterbij Iran. Het staat nu zelfs op de borden!

Ja, nu zitten we vlakbij de grens met Iran in een hotel te wachten op het ingaan van ons visum. Auto op bewaakte parkeerplaats, alles kits. Dachten we, maar vanochtend zagen we een raampje open staan en was alles overhoop gehaald in de auto. Inbraak. Echt heel vervelend. Het waren duidelijk amateurs, waarschijnlijk jochies want ze hadden een sjaal, twee zaklampen en het frontje van de radio gestolen. Helaas ook het lenzentasje met de lenzen erin. De bewakers schaamden zich kapot, er werd snel een nieuwe radio geïnstalleerd en de nachtwaker kwam in tranen op ons af en bood ons aan om van schamele loontje nieuwe lenzen voor ons te kopen. Die waren tweedehands dus dat hoefde niet, die vinden we wel weer. Maar gelukkig hadden de dieven de kluis niet gevonden met geld en papieren erin, anders waren we nog verder van huis geweest.

Om ons op te vrolijken bracht de hoteleigenaar Bilal ons naar het prachtige kasteel, dat helaas gesloten was. Maar we werden er wel weer wat rustiger van.

Iran, dus Sins oefent met hijab. Mooi heh!

In Iran mogen we geen blog bijhouden, dus verwacht over een maand een gigamegablog over dat land.